Sorgin magikoa
Bazen behin, herri txiki bat. Bertan, Valentina,
bere aita eta ama bizi ziren.Valentinari magia gustatzen zitzaion. Valentinak
aitak eta amak oparitutako magiazko liburu guztiak irakurri zituen.
Egun
batean, Valentina bakarrik geratu zen etxean, aita eta ama erosketak egitera
joan zirelako. Valentina aspertuta zegoen eta orduan magia egitea pentsatu
zuen. Magia egiten hasi zen eta bat batean bere magiarekin pareta guztiak
kolore desberdinez hasi ziren margotzen. Baina azkeneko pareta margotzen ari
zela ama eta aita agertu ziren. Aita eta ama oso haserre jarri ziren.
Orduan, Valentina zigortu zuten, bere
magiazko liburu guztiak kenduko ziotela esan zioten. Valentina asko haserretu zen
eta Sorgin gaizto bat bihurtu zen.
Salma Fabara Molina
LH 5
ROKEDORDEN ETXE BERRIA
Bazen behin sagutxo txiki bat, bere
izena Rokeford zen, gazta mota hori asko gustatzen baitzitzaion. Bere
familiarekin Hernaniko etxe abandonatu
batean bizi zen. Saguak gizakien beldur ziren eta horregatik, Rokeforden
gurasoak ez zioten kanpora ateratzen uzten. Baina Rokeford jakin nahi handiko
sagua zen eta bere gurasoek ez utzi arren, beti imajinatzen zuen egun batean
etxe zahar horretatik atera eta mundua ezagutuko zuela. Egun batean, gizon
batzuk ikusi zituzten etxe zaharrera sartzen hondeatzaile batekin eta etxea
botako zutela konturatu ziren.
-Zer egingo
dugu?- galdetu zuen Rokeforden amak.
-Etxetik atera
beharko dugu- erantzun zuen Rokeforden aitak.
Rokefordek dena
entzun zuen, alde batetik triste zegoen, etxea utzi behar zutelako eta beste
aldetik pozik, azkenean etxe hartatik atera eta mundua ezagutuko zuelako.
-Rokeford, joan
zaitez zure gelara eta hartu gauza garrantzitsuenak -esan zion amak.
Rokeford bere gelara joan eta bere amak esan bezala, gauza garrantzitsuenak
hartzen hasi zen: ipoda, musika entzuteko, liburuak, irakurtzeko eta nola ez,
bere adineko sagu moderno guztiek zuten tableta. Zer gehiago hartu pentsatzen
hasi zen eta bat-batean zizpura bat atera zitzaion, berak bere adineko sagu
guztiek bezala, tableta zuen baina ez zuen
telefono mugikor bat. Beste guztiek telefono mugikor bat zuten eta ez zuen
ulertzen zergatik berak ezin zuen bat izan. Bere gurasoei galdetzen zienean ea
telefono bat eduki zezakeen, beraiek beti berdina erantzuten zioten:
-Oraingoz ez
duzu behar…
Bat-batean oihu
bat entzun zuen, bere ama zen, ea bukatu zuen galdetzen.
-Orain
noa!-erantzun zion Rokefordek.
Rokefordek
azkeneko gauzak hartu eta behera jaitsi zen korrika.
-Azkenean iritsi
zara!-esan zioten amak eta aitak batera.
-Dena hartu al
duzu ?-galdetu zion amak.
-Bai,bai zu
lasai!
-Orduan, goazen!-esan
zuen aitak.
Hirurak etxetik
atera ziren eta Rokefordek ikusi zuen lehen gauza errepidea eta kotxe pila izan
zen.
-Hau al da
mundua?-galdetu zuen harrituta.
-Bai. Kontuz
ibili, oso arriskutsua da -esan zion amak.
Hirurak etxebizitza berriaren bila joan ziren. Bost etxeetan begiratu zuten.
Lehenengo etxean, gizon bat ikusi zuten, ez zuela telefonoa ondo erabiltzen eta
bere semeari laguntza eskatzen ziona. Bere gurasoei etxea ez zitzaien gustatu
eta hurrengora joan ziren. Bigarren etxera sartu zirenean, guraizeak eta
ilerako produktuak ikusi zituzten. Konturatu ziren ile-apaindegi bat zela eta
hurrengo etxera joan ziren, Rokefordi ez zaiolako batere gustatzen ilea moztea.
Hirugarren etxean, gazta asko zegoen, soinu gutxi eta leku asko. Hor geratuko
ziren baina emakume bat ikusi zuten saguak hiltzeko pozoiarekin eta ideiaz
aldatu zuten. Laugarren etxean sartu baino lehen, katu bat entzun zuten eta
ziztu bizian buelta eman eta kanpora atera ziren. Oso nekatuta zeuden eta pixka
bat gelditzea pentsatu zuten.
-Eta orain, zer
egingo dugu?-Galdetu zuen Rokefordek kezkatuta.
-Hurrengo etxean
begiratu beharko dugu- esan zion aitak.
Hurrengo
etxea oso polita zen. Dena bere lekuan zegoen eta ez zen soinurik
entzuten.
-Hemen geratuko
gara- erabaki zuten Rokeforden gurasoak. Bat-batean beraien aurrean
neskatxa bat ikusi zuten. Neskak saguak
ikusi zituen eta berarentzat hartzea erabaki zuen. Bere gelara eraman zituen, kaiola
handi eta polit batean sartu zituen eta janaria eta ura eman zizkien.
Rokeford eta bere gurasoak pozik
zeuden, azkenean etxe berria aurkitu zutelako eta Rokeford eta neskatxa oso
lagun onak egin zirelako. Eta hala bazan edo ez bazan sar dadila kalabazan eta
atera dadila Hernaniko plazan.
Ane
Leñena Errasti
LH 5
GAUEAN
Bazen behin neska bat Iraide
izena zuena. Iraide oso pozik bizi zen bere familiarekin eta bere etxea baso
batean zegoen. Uda guztietan udalekuetara joaten zen. Asko gustatzen zitzaion
udalekua baina gauetan beldurrezko istorioak kontatzen zituzten. Iraide oso
beldurtia zen eta gauak ez zitzaizkion ezer ez gustatzen, oso gaizki pasatzen
zuen. Baina oso pozik zegoen lagunekin zegoelako eta bueltan Iraidek istorio
asko kontatzen zizkien bere familiari, baita eskolako irakasleei ere.
Egun batean, Iraide, beldurrezko pelikula
bat ikusi zuen eta etxera iritsi zenean, etxeko lanak egiten hasi zen. Afaldu
ondoren, ohera joan zen eta Iraide gauzak imajinatzen hasi zen: soinuak,
gauzak... Orduan beldurtu egin zen. Gero, lo geratu zen eta amets gaiztoak izan
zituen: munstro bat bere logelan sartzen zela edo drakula batek koska egiten ziola.
Bere pultsera mahai gainean utzi zuen. Gero, lo geratu zen. Esnatu zenean, pultsera
ez zegoen eta Iraide gehiago beldurtu zen.
Hurrengo egunean gosaltzera
joan zenean bere gurasoei gertatu zena kontatu zien. Bere aitak pultsera ez
zuela ikusi esan zion. Ondoren, soinuak entzun zituen galdetu zion eta aitak
ezetz esan zion. Orduan, amarengana joan zen eta soinuak entzun zituen galdetu
zion. Amak ezetz esan zion, eta bere pultserarengatik galdetu zion. Amak,
garbitzeko hartu zuela esan zion eta Iraide lasai-lasai geratu zen.
Aitor Jorge
Álvarez
LH 5
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina
Oharra: blogeko kideek soilik argitara ditzakete iruzkinak.